วันอาทิตย์ที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2563

Teasing Hoseok :: [OS] "C A T ?" [NC]


          [CUT]





          "กิน?"




          "กินน้ำ...ของเจ้านายน่ะ"




          "น้ำจากส่วนไหนก็ได้ ขอแค่เป็นของเจ้านาย" คำตอบที่ได้มานั้นทำเอายุนกิเเทบจะสำลักน้ำลายตัวเอง น้ำจากร่างกายคนเรามันก็มีอยู่ไม่กี่แบบใช่มั้ยล่ะ ยิ่งน้ำจากผู้ชายแล้ว...




          "ขอน้ำจากยุนกิให้โฮปกินได้มั้ย?" หัวกลมถูไถไปตามอกแกร่งเหมือนกับที่ชอบทำเวลาอ้อน ลิ้นเล็กตวัดเลียที่ปลายคางคนที่นั่งนิ่งอย่างต้องการเรียกร้องความสนใจ




          "ยุนกิ?" ตาคมปรายลงตามเสียงเรียก ดวงตาใสแจ๋วจ้องมองมาที่เขาอย่างออดอ้อน ไหนจะกลีบปากสีสดที่เผยอออกน้อยๆนั่นอีก




ไม่ไหวแล้วเว้ย!!!




          "ยุน...อื้อ" เสียงเรียกถูกกลืนหายไปลำคอเมื่อปากเล็กๆนั่นถูกอีกคนบดขยี้ลงมาเต็มแรง ลิ้นร้อนเลาะเลียไปตามรอยแยกของกลีบนุ่มนิ่มก่อนจะแทรกเข้าไปภายในเมื่ออีกฝ่ายค่อยๆเปิดปากออก ความหวานจากโพรงปากเล็กนั้นเรียกความกระหายจากร่างสมส่วนได้มากโข มือหนาที่ตอนแรงประคองรั้งท้ายทอยสวยไว้ค่อยๆเลื่อนขึ้นไปบนกลุ่มสีส้มก่อนที่ปลายนิ้วเรียวจะสัมผัสที่ใบหูปุกปุยของอีกฝ่ายเบาๆ




          "อะ ยะ ยุนกิ ไม่ หูโฮป หื้อ~" คนที่กำลังคล้อยไปตามเกมในตอนแรกสะดุ้งทันที ใบหน้าน่ารักผละหนีออกจากจูบ มือเล็กขยุ้มเสื้อยืดสีดำของยุนกิแน่น




          "มันรู้สึกยังไงบ้าง?" ถามพลางใช้นิ้วคลึงไปตามใบหูตั้งๆบนศีรษะกลม




          "แปลกๆ โฮปรู้สึก ฮือ แปลก อ๊ะ เมี๊ยว!" เอ่ยตอบอย่างติดขัดก่อนจะเผลอร้องออกมาเสียงดังเมื่อหางยาวๆของตนที่แกว่งไปมานั้นถูกจับเอาไว้
 



          "ตรงนี้ก็รู้สึกเหรอ?" ยุนกิเอ่ยถามอย่างสนใจ มือขาวไล่สัมผัสตั้งแต่โคนหางไปยังส่วนปลายก่อนจะลองดึงเบาๆ




          "อื้อ อย่านะเมี๊ยว ยุนกิ อ๊ะ อย่าดึงหางโฮป อ๊า" แมวน้อยบนตักร้องเสียงหลง มือเล็กที่ตอนแรกแค่กำเสื้อตะกุยแผ่นอกแกร่งอย่างแรง เล็บคมๆจิกผ่านเนื้อผ้าลงไปถึงผิวกายของอีกคนจนเลือดซิบ




          "เขาบอกว่าจุดอ่อนไหวของแมวอยู่ที่หูกับหาง ปีศาจแมวก็เหมือนกันสินะ" ดวงตาคมมองร่างที่กำลังบิดเร้าอยู่บนตักแล้วยกยิ้มมุมปาก ยุนกิจัดการอุ้มร่างบางๆที่กำลังสั่นระริกไปวางบนเตียงก่อนจะจัดให้อยู่ในท่าคลาน




          "ยะ ยุนกิ จะทำอะไร อ๊า!" เจ้าแมวน้อยร้องออกมาดังลั่นเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่สอดเข้ามาจากด้านหลัง ปากอิ่มอ้ากว้างจนเห็นเขี้ยวเล็กๆเช่นเดียวกับผ้าปูที่นอนสีเทาที่กำลังขาดออกจากกันเนื่องจากกรงเล็บแหลมคมที่จิกลงไปอย่างแรง




          "อย่าเกร็งสิ หายใจเข้าลึกๆ" ยุนกิเอ่ยปลอบ นิ้วเรียวที่ชุ่มไปด้วยน้ำลายค่อยๆสอดเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มอย่างใจเย็น แต่เพราะมันทั้งเล็กและแน่นจึงทำให้ไม่สามารถเข้าไปได้คล่องนัก




          "เจ็บ ยุนกิ โฮป อึ่ก โฮปเจ็บ" เสียงหวานร้องครวญครางอย่างน่าสงสารจนยุนกิต้องใช้มืออีกข้างรั้งใบหน้าสวยมาจูบปลอบให้หายตื่นกลัว




          "อื้อ อ๊ะๆ อา อื้ม" ไม่นานนักเสียงครางก็เริ่มหลุดออกมาจากปากอิ่มอีกครั้งเมื่ออีกคนเริ่มขยับนิ้ว จากหนึ่งแล้วจึงค่อยๆเพิ่มจำนวนขึ้นจนเป็นสาม นิ้วเรียวขยับชักเข้าออกถี่รัวจนช่องทางน้อยๆที่ตอนแรกเกร็งแน่นจนขยับไม่ได้เริ่มผ่อนคลายลงบ้างแล้ว




          "อ๊า อื้อ ยุนกิ ยุน อ๊ะ"




          "อ๊ะๆ แฮ่ก อ๊ะ เมี๊ยว!!!" ริมฝีปากสีสดอ้ากว้างก่อนจะร้องออกมาสุดเสียงเมื่อสิ่งที่อยู่ภายในตัวถูกดึงออกอย่างรวดเร็วแล้วแทนด้วยอะไรบางที่อย่างที่ใหญ่กว่าตอนแรก




          "ซี๊ด แน่นชิบ" ยุนกิซี๊ดปาก มือใหญ่ยึดที่สะโพกกลมไว้ก่อนจะค่อยๆขยับดันกายเข้าออกอย่างช้าๆ ความอุ่นและแรงตอดรัดที่กำลังเล่นงานเขาอยู่ในตอนนี้มันรู้สึกดีจนเผลอสบถออกมาเบาๆ




          "ฮึก เจ็บ ยุนกิ ฮึก โฮปเจ็บ ยุนกิใจร้าย" เสียงสะอื้นบวกกับกายบางที่สั่นระริกเนื่องจากความเจ็บปวดนั้นทำให้ยุนกิต้องโน้มตัวลงไปจนแผ่นอกแข็งแรงแนบชิดกับแผ่นหลังเนียน มือขาววางทาบลงบนมือเล็กสอดประสานนิ้วเข้าด้วยกันทั้งสองข้างพลางจูบที่แก้มนิ่มเบาๆ




          "อ๊ะๆ อื้อ อ๊า" แมวน้อยใต้ร่างครางเสียงหวานเมื่อสะโพกสอบดันกายขยับเข้าออก ถึงแม้จะถูกยึดไว้ด้วยแขนแข็งแรงของคนที่ทาบทับอยู่ แต่กายเล็กก็ยังโยกไปตามแรงของการสอดใส่จากด้านหลังจนกระพรวนที่คอส่งเสียงกรุ๊งกริ๊ง




          "อ๊ะๆๆๆ ยุนกิ อื้อ ยุนกิ"




          "ว่าไงแมวน้อย อืม ตอดดีชะมัด" ยุนกิครางเสียงต่ำ จมูกโด่งและริมฝีปากร้อนซุกลงไปขบเม้มซอกคอหอมก่อนจะย้ายขึ้นมาไซร้ตามกกหูที่เป็นจุดอ่อนไหวจนคนโดนกระทำต้องครางออกมาด้วยความเสียว




          "โฮป รู้...สึก อึ่ก! แปลกๆอีกแล้ว" เสียงใสพยายามเอ่ยบอกความรู้สึกที่ไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไรกับคนที่กำลังมอบมันให้ ยุนกิยกยิ้มแล้วจึงขยับไปกระซิบที่ข้างหูเบาๆ




          "เขาเรียกว่าเสียวเด็กดี"




          "อื้อ อ๊าๆ โฮป สะ เสียว เมี๊ยว โฮปเสียว" พอรู้ว่ามันคืออะไรแล้ว เจ้าแมวตัวน้อยก็เลยเลือกที่จะเอ่ยมันออกมา ยุนกิที่ได้ยินแบบนั้นก็จัดการรัวสะโพกเร่งจังหวะให้เร็วและลึกขึ้น ส่วนปลายหัวกระทบกับจุดไวต่อสัมผัสของคนใต้ร่างซ้ำๆจนอีกคนร้องครางลั่นก่อนจะกระตุกปลดปล่อยออกมาเปื้อนผ้าปูที่นอน




          "อ๊ะๆ ฮั่ก อะ อ๊าาาาา!" ยุนกิซอยสะโพกถี่รัวเมื่อเห็นว่าเจ้าแมวน้อยของเขาแตะถึงขอบสวรรค์เรียบร้อยแล้ว กายแกร่งขยับเข้าออกภายในเรือนกายสวย ช่องทางสีสดยังคงตอดรัดยุนกิแน่นอยู่ตลอดเวลาถึงแม้ว่าอีกคนจะเสร็จแล้วก็ตาม




          "แฮ่กๆ อ๊ะ!" ร่างบอบบางที่ฟุบลงกับที่นอนอย่างหมดแรงสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อจู่ๆแท่งร้อนที่ขยับอยู่ในกายถูกถอนออกไปอย่างรวดเร็ว ยุนกิย้ายตัวเองจากด้านหลังไปยังด้านหน้าของคนที่ฟุบอยู่ก่อนจะช้อนใบหน้าน่ารักขึ้น




          "อ้าปากเร็ว ได้เวลาอาหารเเล้ว" ริมฝีปากสีแดงอ้าออกตามคำสั่ง ยุนกิประคองใบหน้าของอีกคนไว้แล้วจึงส่งแท่งกายร้อนเข้าไปในปากเล็กๆที่อ้ารออยู่ ขยับเข้าออกอยู่สองสามครั้งก่อนจะกระตุกปลดปล่อยเข้าไปในโพรงปากเล็ก




          "อึ่ก แค่กๆ"




          "เป็นไง อร่อยมั้ย?" มือใหญ่ลูบแผ่นหลังเนียนเบาๆเมื่อเห็นว่าอีกคนสำลักจนหน้าแดงไปหมด








ปล.

กลับไปสกรีมกันที่แหล่งซ่องสุมของเรากันด้วยนะคะ 55555

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น